IKKES
Welkom
Leden
Check deze lieve koppies
Meer foto's
Welkom
Ikkes is een gemengd dispuut en is gelieerd aan studentenvereniging SSRA. We borrelen op maandag, we organiseren een activiteit op donderdag om vervolgens op Pylades onze voetjes van de vloer te laten gaan. We staan niet links in de bar en niet rechts in de bar; we lopen recht naar de tap toe.
Ikkes, dispuut der SSRA, is officieel opgericht op 14 oktober 1992. Ikkes is ontstaan omdat er destijds vanuit SSRA behoefte was om nieuwe disputen op te richten.
De aanwas van nieuwe leden was te groot en er moest een nieuw dispuut komen.
‘Ikkes’ is een democratisch gekozen naam en vermoedelijk betekende dit “verkeerd”
in het hebreeuws, althans dit dachten de oprichters. Wat Ikkes nu daadwerkelijk betekent is niet meer in het hebreeuws terug te vinden. Enfin, Ikkes wilde gewoon
iets anders zijn. Het logo (Calimero) lag met de oprichting voor een klein dispuut voor de hand: “Ikkes klein en zij zijn groot..” zoals Calimero altijd zegt.
Daarnaast is Calimero een mooi symbool voor een jong dispuut, net uit het ei met nog een eierdop op het hoofd.
Inmiddels is Ikkes niet meer klein te noemen en is het dispuut gegroeid naar een middelgroot dispuut (met circa 20 actieve leden), en met een
reünistenbestand van rond de 130 reünisten. Uiteraard doen deze cijfers totaal niet ter zake. Van de vele leden die Ikkes ieder jaar weer mocht
bijschrijven is er uiteindelijk maar een gereduceerd deel dat de tand des tijds doorstaat en met recht het logo van Ikkes op zijn linkerbil,
rechter schouderblad of beide kuiten mag tatoeëren. Want wie in het illustere rijtje met Ikkesianen en Ikkes-reünisten terecht wil komen, moet
van goede huize komen. Wat Ikkes tot Ikkes maakt is niet omdat we toevallig allemaal van hockey of voetbal houden. Niet omdat iedereen dezelfde
muzieksmaak heeft. Niet omdat ze toevallig graag met dezelfde stropdas om op Py willen staan. Niet omdat ze toevallig allemaal het boek van één
of andere geflipte Poolse schrijver hebben gelezen. Nee, gewoon omdat Calimero het zo gewild zou hebben. Amen.
Het is een magisch moment, die seconde voordat de stopwatch wordt ingedrukt. Aan de tafels in de zaal wachten onrustige
deelnemers met voor hun neus verschillende dranken die zij zo snel mogelijk achter over moeten drukken. Nee! Niet in het
décolleté! Gewoon opdrinken die hap. De sfeer onder de deelnemers is verdeeld: de een kan niet wachten om de nectar der
vriendschap tot zich te nemen, de ander begint toch te twijfelen over de keuzes die gemaakt zijn in het leven. Het is te
laat! Eenmaal áán de tafel, betekent later ónder de tafel. Wie heeft de sterke maag en labiele geest die nodig zijn om te
zegevieren? We zullen er binnenkort weer achterkomen in een nieuwe ronde van...
De Dodentocht
Net zoals iedere vriendengroep gaat ook Ikkes op vakantie en bezoekt ook Ikkes regelmatig een festivalletje. Soms met een paar, soms toevallig allemaal tegelijkertijd en soms is de belofte op een goed feestje ergens in de middel of nowhere met z’n allen reden genoeg om alle andere activiteiten te staken en tijd te maken. En dan bevindt je je opeens ergens in Duitsland, Riga, Boedapest, Boekarest, Normandië, de Alpen, Texel, de Veluwe of gewoon ergens om de hoek in Amsterdam met allemaal witte shirtjes om je heen, vier verdwaalde toeristen, 82 Action speeltjes en ontelbaar veel glowsticks. De censuur en de herinneringen laten het voor hier niet toe om er uitgebreid verslag over te doen, maar vraag er maar iemand naar in de bar. Gelukkig hebben we óók de foto’s nog!
Check deze lieve koppies